Prawo dwóch.

„Początkowo nowa kategoria tworzy drabinę o wielu szczeblach. W długim okresie na każdym rynku ścigają się tylko dwa konie.”

„W 1969 roku były trzy główne marki pewnego wyrobu. Przodująca miała ok. 60% udziału w rynku, druga ok. 20%, a trzecia ok. 6% udziału. Z prawa dwóch wynika, że taki podział jest nietrwały, a także, że marka nr 1 straci część udziału i marka nr 2 zyska. Dwadzieścia lat później udziały Coca-Cola obniżyły się do 45%, Pepsi-Cola miała już 40% udziału, a Rogal Crown Cola już tylko 3%.

Zasada ta odnosi się do wszelkich wyrobów i mimo, że nie można przewidzieć przyszłości (istnieje Prawo Nieprzewidywalności), to przetasowania odbywają się zazwyczaj w pierwszej trójce. Różne są też ramy czasowe – w jednej branży może trwać to 2, 3 sezony, a w innej dziesiątki lat.

„Spójrzmy na historię samochodów w USA. W 1904 r. 60 firm montowało 195 różnych modeli samochodów. W ciągu następnych  10 lat powstało 531 firm, a 346 zniknęło. W 1923  r. było już tylko 108 producentów. W 1927 r. Liczba ta spadła do 44. Dzisiaj amerykański przemysł jest zdominowany przez Forda i General Motors, a przyszłość Chryslera stoi pod znakiem zapytania.”

Klient wierzy, że rynek to bitwa na wyroby. Takie rozumowanie zapewnia najwyższe miejsca dwóm przodującym markom: „Muszą być najlepsze, bo są na czele”.

Co więc zrobić gdy się jest na dalszych pozycjach drabiny? – skorzystać z Prawa Koncentracji i znaleźć sobie niszę ... niszę, w której będziesz nr 1.